Bij Finland denken de meeste Nederlanders eerder aan het magische Noorderlicht, oneindige bossen of zelfs de Kerstman dan aan rijkdom onder de grond. Maar tussen de stille sneeuwvlaktes schuilt een bijzonder feit: de Finnen drinken met gemak 11 kilo koffie per persoon per jaar — daarmee zijn het wereldwijd de koplopers. Toch is het niet alleen hun koffie die nu in het nieuws komt. In Lapland, het mysterieuze noorden van Finland, legde men recent iets heel anders bloot: een gigantische goudvoorraad die heel Europa wakker schudt.
Het Canadese bedrijf Rupert Resources onthulde dat het in Ikkari, in de gemeente Sodankylä, een indrukwekkende goudader heeft gevonden. De waarde? Om en nabij 10 miljard euro — en dat maakt dit tot een van de meest veelbelovende goudvoorraden in Europa in lange tijd. Economisch onrustige tijden deden goud opnieuw stijgen tot een echte veilige haven, en deze ontdekking lijkt nu het startschot te zijn voor een modern soort goudkoorts.
Goudkoorts anno nu: geschiedenis herhaalt zich
Wat er nu in Ikkari gebeurt, is niet zomaar een gelukstreffer. Jarenlange boringen gingen vooraf aan de onthulling van zo’n 110.000 kilo goud — netjes verstopt in meer dan 52 miljoen ton gesteente, diep onder het oppervlak. pas in 2020 bevestigden de eerste boringen daadwerkelijk wat men hoopte, terwijl het veldwerk al in 2016 begon. kleine foutjes in de planning zijn opgenomen, maar het resultaat mag er zijn: begin 2024 kwam het verlossende nieuws.
Het gaat trouwens niet enkel om de hoeveelheid goud, maar ook om het economische potentieel. De verwachte winst kan oplopen tot 38% marges en circa $800 winst per ounce. Als je beseft dat goudprijzen over de $3.500 per ounce heen zijn gegaan in januari 2025, lopen de ogen van investeerders groot open. Het hele mijnbouwproject is uitgezet voor minstens 20 jaar: de eerste tien jaar met dagmijnbouw — goedkoper en makkelijker op gang te brengen. Pas daarna volgt de ondergrondse mijnbouw voor de diepere lagen. De daadwerkelijke productie start waarschijnlijk pas na 2030, want nu is men nog volop bezig met infrastructuur aanleggen — in Fins tempo, dat wel.
Naast Rupert Resources zoeken ook andere bedrijven naarschatten in de Finse bodem. zo berichtte Nordic Resources onlangs over veelbelovende resultaten in hun Kiimala Trend-project — wat trouwens dichter bij Turku dan bij Rovaniemi ligt. Latitude 66 richt zich op Kuusamo, waar ze niet enkel goud maar ook kobalt oppompen. En dat laatste met reden: kobalt is onmisbaar voor batterijen, en deze vondsten kunnen straks 25% van de EU-behoefte voor zich nemen.
De Finse goudgeschiedenis is trouwens kleurrijker dan menigeen denkt. Al in de 19e eeuw trok de ontdekking van goud langs de Ivalojoki-rivier, bij het Inarimeer, horden fortuinzoekers noordwaarts. De plotselinge toeloop gooide het oude Lapland economisch en zelfs cultureel behoorlijk op de kop — in Rovaniemi zie je er in winkeltjes nog beelden van terug.
Dat de huidige Europese goudkoorts niet uit de lucht komt vallen, is duidelijk. De onrust op mondiale markten, aanhoudende inflatie, dollarperikelen en geopolitiek gedoe zetten goud weer centraal. In 2024 steeg de prijs met meer dan 22,5% — record op record.
Voor Europa biedt deze vondst dan ook een strategisch antwoord; het continent kan onafhankelijker worden van de import van grondstoffen, met name uit landen als Rusland waar de relaties op z’n zachtst gezegd “bijzonder” zijn. De Ikkari-deal betekent dus méér dan snel geld: het is een kans om economische veerkracht op te bouwen.
De vondst van Ikkari is kortom een kantelpunt — niet alleen voor Finland, maar voor het hele Europese mijnlandschap. Wie weet is deze comeback van de Europese mijnbouw straks net zo bepalend voor onze toekomst als de elektrische auto of waterstoftreinen. En misschien drinken de Finnen straks hun kopje Paulig nog iets sterker — wie het goud heeft, bepaalt de smaak.