Het Hof van Justitie van het Baskenland stelt dat structureel te laat komen een ernstige overtreding is, maar geen zeer ernstige. Ontslag op staande voet is daarom niet terecht. Misschien herkent u het beeld: een bus komt (weer) te laat aan op het station – voor veel Amsterdammers en Rotterdammers dagelijkse realiteit. Maar wat als u daardoor uw baan verliest? Precies dat gebeurde een buschauffeur uit Gipuzkoa na meerdere keren 10 minuten te laat te zijn vertrokken. Toch draait de zaak nu volledig in zijn voordeel uit.
Volgens vonnis 1333/2025 werkte deze chauffeur sinds mei 2007 bij het openbaarvervoerbedrijf, maandelijks goed voor €3.862,52. In oktober 2022 klaagden drie reizigers over vertraging – allemaal op lijnen waar hij achter het stuur zat. Het bedrijf startte daarop een disciplinair onderzoek, maar deed er uiteindelijk niets mee.
Ondanks diverse pogingen om probleemlijnen te verbeteren (wie kent lijn 22 in Rotterdam niet?), bleef het rommelen met de punctualiteit. Tussen oktober en november 2023 nam men extra maatregelen – en ging vervolgens de prestaties van alle bussen op de gevoelige plaat volgen. Daaruit bleek: deze chauffeur kwam met regelmaat te laat aan.
Nadat duidelijk was dat de vertraging niet werd ingehaald en ook niet echt verklaard – er werd géén storingsmelding gemaakt – hield het bedrijf hem tussen 9 december 2023 en 13 februari 2024 extra in de gaten. Zonder effect. In maart volgde ontslag op staande voet, onder het mom van ‘zeer ernstige schending van contractuele integriteit en arbeidsethos’ — met stevige beschuldigingen als fraude en verlies aan vertrouwen.
Rechter: ontslag onterecht, compensatie of re-integratie
De chauffeur besloot zijn ontslag aan te vechten — met succes. De rechtbank Donostia-San Sebastián gaf hem deels gelijk: de transportmaatschappij moet hem ofwel weer aannemen, of €74.273,04 bruto betalen. Waarom? Volgens de rechter was er geen bewijs voor opzet, onwil of schending van loyaliteit. Ook fraude, ongehoorzaamheid of continue productiviteitsdaling achtte de rechter niet bewezen – opmerkelijk na 16 dienstjaren zonder eerdere sancties.
De vervoerder liet het er niet bij zitten. Met een beroep op artikel 54 lid 2 van het Spaanse Arbeidsreglement, en de CAO voor passagiersvervoer in Gipuzkoa, volgde hoger beroep. De stelling: er was sprake van “vrijwillige en persoonlijke vermindering van prestaties” — structureel te laat op 19 werkdagen, met steeds meer dan tien minuten vertraging.
Hoger beroep: geen bewijs van opzet — ontslag blijft ongeldig
Maar ook het hoogste gerechtshof veegde deze visie resoluut van tafel. Ja, de chauffeur was vaak te laat en anderen lukte het wel op tijd te rijden. Maar — er was geen bewijs van kwade opzet of moedwillig gedrag. En dat is juridisch doorslaggevend.
Volgens de CAO geldt: te laat vertrekken zonder geldige reden is een lichte overtreding. Doet u dat vaak binnen hetzelfde jaar, dan wordt het ernstig — maar niet ‘zeer ernstig’. En alleen bij die laatste categorie kan iemand ontslagen worden.
De rechter onderstreepte daarbij het belang van de zogeheten ‘graduele sanctiedoctrine’. Anders gezegd: voor een werknemer zonder eerder wangedrag, en zeker na 16 jaar zonder waarschuwing — pak niet meteen uit met het zwaarste middel. Ontslag is niet altijd de juiste stap, hoe vervelend vertragingen ook zijn. Mocht de vervoersmaatschappij nog willen procederen, wacht mogelijk een gang naar het hoogste gerecht: het Spaanse Hooggerechtshof.
Wat betekent dit voor werkgevers én werknemers?
- Structureel te laat? Dat kán een ernstige fout zijn – maar direct ontslag is alleen mogelijk bij bewezen opzet of herhaalde, zware fouten.
- Dossieropbouw is cruciaal: Zonder duidelijke bewijzen van opzet houdt ontslag vaak geen stand.
- Antieke dienstjaren tellen mee: Wie jarenlang probleemloos werkt, krijgt bij de rechter het voordeel van de twijfel.
Moraal van het verhaal? Zelfs als je elke dag met de buslijn A’dam CS – Sloterdijk rijdt: soms is een paar minuten te laat echt niet het einde van de (arbeids)wereld — schipperen hoort bij het vak, maar communicatie en eerlijkheid zijn belangrijker. De rechter kiest oog voor nuance.
Hoe vaak komt zoiets voor in Nederland?
In Nederland kennen we soortgelijke kwesties, bijvoorbeeld bij Arriva of RET, maar rechters blijven terughoudend met ontslag wegens alleen structureel te laat komen. Advies aan werkgevers: registraties bijhouden, waarschuwingen geven, eerst lichte sancties opleggen – alleen dan maakt ontslag kans.
Heeft u ooit iets vergelijkbaars meegemaakt? Deel uw verhaal, want deze casus is verre van uniek in onze polderpraktijk.