Een bijzondere vondst in het Maryborough Regional Park
Soms denkt u een stapeltje geluk te hebben gevonden, terwijl het leven iets veel groters voor u in petto heeft. Zo verging het de Australische David Hole. In 2015 struinde hij met zijn metaaldetector door het Maryborough Regional Park — de regio staat bekend om haar rijke bodem, maar zeker niet iedere wandelaar treft er iets buitengewoons.
David stuitte op een opvallende, zwaarwegende roodbruine steen. Aan de buitenkant deed niets vermoeden dat het meer was dan zomaar een brok uit de Australische kleigrond, maar wie vaker zoekt, leert op z’n intuïtie te vertrouwen.
Een eeuwenoude gast onder ons
Jarenlang bleef de steen onaangeroerd in huis liggen. David vermoedde aanvankelijk dat het om een brok steen met een goudkern ging — typisch voor de regio, waar goudkoorts na-echoot tot in de lokale cafés. Maar een kilootje of achttien weegt een gewone goudklomp niet zomaar. pas toen hij de steen probeerde open te hakken (wat overigens niet lukte — geen aanrader zonder gereedschap!), begon het échte mysterie.
geologen van het Melbourne Museum werden erbij gehaald. Na uitgebreid radiologisch en chemisch onderzoek kwamen ze tot een fascinerende conclusie: dit was geen doorsnee goudklomp. De steen bleek een meteoriet van ongeveer 4,6 miljard jaar oud. Op aarde beland ergens in de afgelopen duizend jaar — best maf, als je bedenkt dat het ding eeuwenlang onopgemerkt bleef tussen de eucalyptus en het roodbruine stof.
Niet zomaar een steen: meet de Maryborough Meteorite
Waarom is zo’n meteoriet nu zó waardevol? Allereerst: het betreft een zeldzame H5-gewone chondriet — vol ijzer, nikkel en sporen van het oudste materiaal uit ons zonnestelsel. Elke centimeter vertelt iets nieuws over de geboorte van planeten, en de samenstelling is totaal anders dan welke aardse rots ook. Geologen spotten meteen de kenmerkende diepe ‘duimafdrukken’: deze ontstaan doordat de meteoriet aan de buitenkant smelt bij het binnendringen van onze atmosfeer.
Wat doet u zélf als u iets vindt?
- Weeg de steen. Meteorieten zijn zwaarder dan gewone stenen door hun metaalgehalte.
- Kijk naar de buitenkant — meteorieten hebben vaak een gesmolten of ‘gepoetst’ uiterlijk, met kuiltjes en ruwtes.
- Laat uw vondst onderzoeken, bijvoorbeeld bij Naturalis in Leiden of een universiteit.
- En — niet onbelangrijk — houd enige nuchterheid: niet iedere brok uit het park brengt een doorbraak voor de wetenschap.
Waarom delen we dit verhaal in 2025?
In een land waar het weer en het nieuws elkaar om de haverklap afwisselen, zijn dit soort ontdekkingen inspirerend. ze laten zien dat zelfs de bodem in Brabant of aan de rand van de Veluwe nog vol verrassingen zit. Het verhaal van David en zijn meteoriet herinnert ons eraan: soms is geluk niet wat u verwacht — het is, letterlijk en figuurlijk, buitenaards.
Vindt u een gekke, zware steen? Misschien kijkt u er na vandaag toch net wat anders naar.