Het is stil in de Everglades. Te stil. Geen vogel te horen, zelfs de kikkers houden zich koest. Alleen het geritsel van gras in de wind verraadt dat dit moerasgebied in Zuid-Florida niet verlaten is—maar het leven is veranderd. Waar ooit wild in overvloed was, voelt het nu leeg door slechts één indringer: de Birmaanse python.
Deze gigantische slangen kunnen tot ruim vijf meter lang worden, en zijn de nieuwe top-predator. In de jaren ‘90 per ongeluk geïntroduceerd—sommige mensen dumpten hun exotische huisdier letterlijk door het toilet—groeide de populatie volledig uit de hand. De bijnaam ‘badkuipslangen’ is inmiddels bijna een begrip in de regio. Volgens nieuwste schattingen leven er al meer dan 1 miljoen van deze slangen in de moeraslanden rondom Miami en Homestead.
Zonder natuurlijke vijanden vreten de pythons alles—van konijnen tot zelfs jonge alligators. Het drama? Hele ecosystemen worden overhoop gehaald. ontdek je sporen, vind je alleen nog pythonskins. Dankzij hun camouflage kun je naast een python staan zonder het te merken.
Hoe groot is het slangenprobleem nu echt?
Donna Kalil rijdt, zaklamp en schroevendraaier bij de hand, iedere nacht door de natte vlaktes. Zij is dé pythonjager van Florida, bekend uit talloze lokale nieuwsitems en het AD. Meer dan 700 pythons heeft ze al gevangen. Kalil werkt samen met anderen via een officieel staatsprogramma: voor elke gevangen slang krijgt u tot €160 (fluctuerend met dollarprijs), bonus als het een nest vol eieren is.
Maar Florida zet nóg een tandje bij. Elk jaar vindt de Python Challenge plaats—een slangenjacht open voor iedereen die een korte cursus volgt op de universiteit van Florida, met een hoofdprijs van €9.200 voor wie de meeste vangt. Het lijkt meer op een festival dan op een wedstrijd: van barbecues tot live muziek, hét gespreksonderwerp is altijd: hoeveel heb jij er vandaag?
Waarom wetenschap achterloopt op de slangen
Toch zijn de cijfers somber. Sinds 2005 zijn slechts 12.000 pythons verwijderd—een fractie van wat er door het moeras glibbert. Bioloog Brandon Welty vertrouwt op zendertjes aan slangen, opsporingshonden en zelfs drones, maar in de dichte mangroven is dat haast dweilen met de kraan open. ‘Misschien hebben we het al verloren’, zegt hij gelaten. Methoden worden steeds geavanceerder, van hormonale lokstof tot slimme AI, maar door de slimme en teruggetrokken levensstijl van de python zien de meeste bewoners ze nooit.
De strijd krijgt een nieuw gezicht
Enter: Rosie Moore. Zij is geowetenschapper maar ook Instagram-fenomeen, vaak te zien in sportoutfits achter het stuur van een Tesla. Ze zoekt pythons, niet alleen om ze te vangen, maar ook om te laten zien hoe ernstig de situatie is. “Ze zijn fascinerend, maar horen hier gewoon niet thuis,” zegt ze. Haar team onderzoekt hoe de slangen lokale soorten verdrijven—en inmiddels denkt ze dat uitroeien niet meer haalbaar is. “Weglaten lukt niet, maar we kunnen de schade wél beperken.”
Waar Kalil haar avond zonder vangst afsluit, fluistert ze: ‘Heeft u van de tegu gehoord?’ De Zuid-Amerikaanse tegu—hier nu ook opgedoken—eet de eieren van krokodillen en vogels, en kan, zo zeggen kenners bij Naturalis, de impact van de python zelfs overtreffen. “We krijgen er een vijand bij, en misschien is die nóg gevaarlijker.”
Doe mee! De Python Challenge duurt van 11 juli 2025 (00:01u) tot 20 juli 2025 (17:00u).
U kunt zich hier inschrijven.
